Poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji to coś czego pragnie każdy zdrowo rozwijający się i aktywnie uczestniczący w życiu społecznym człowiek. Czasami jednak, ta potrzeba przynależności czy też inaczej rzecz ujmując, pewnego uzależnienia od kogoś staje się zbyt mocna. Podobnie działa to i w drugą stronę, niektórzy z nas po prostu boją się zaangażować i stworzyć coś stałego, dlaczego tak się dzieje? Otóż takie niechętne angażowanie się w relację między ludzkie to pierwsze objawy fobii bliskości u człowieka dorosłego. U dziecka fobia ta rozwija się zupełnie inaczej i dotyczy zazwyczaj dzieci, które zostały pozbawionej opieki rodzicielskiej a co za tym idzie ich poczucie bliskości i przynależności dosyć mocno zostało zachwiane a bezpieczny świat zburzony. Jak więc rozpoznać fobię bliskości u samego siebie? Odpowiedz znajduje się poniżej.