Układ odpornościowy pacjenta atakuje osłonki mielinowe osłaniające włókna nerwowe, a w miejscach uszkodzeń powstają „stwardniałe blizny”. Zmiany chorobowe związane z tym schorzeniem mogą pojawić się w różnych miejscach układu nerwowego, dlatego w przypadku wystąpienia nawet mało charakterystycznych objawów warto udać się specjalisty, który zleci odpowiednie badania diagnostyczne.
Najczęściej występujące objawy stwardnienia rozsianego
Stwardnienie rozsiane nazywane jest potocznie „chorobą o tysiącu twarzy”. Określenie to związane jest z tym, że u każdego chorego SM może przebiegać w inny sposób. Do najbardziej charakterystycznych i najczęściej występujących objawów stwardnienia rozsianego zaliczamy:
- pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego, charakteryzujące się bólem gałki ocznej, osłabieniem ostrości wzroku i zaburzeniami widzenia barw;
- zaburzenia czucia tj. mrowienie, drętwienie, kłujący ból, wrażenie przebiegającego prądu wzdłuż kręgosłupa i kończyn;
- zaburzenia koordynacji ruchowej i osłabienie kończyn;
- przewlekłe zmęczenie;
- skurcze i sztywność mięśni;
- upośledzenie mowy;
- niedowład kończyn.
Rozpoznanie stwardnienia rozsianego
W przypadku zaobserwowania objawów mogących wskazywać na stwardnienie rozsiane należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza POZ, który skieruje pacjenta na odpowiednie badania diagnostyczne. Diagnostyka SM opiera się na przeprowadzeniu dokładnego wywiadu lekarskiego zawierającego zestaw szczegółowych pytań dotyczących objawów, ich nasilenia oraz czasu trwania. Następnie, w przypadku podejrzenia stwardnienia rozsianego, lekarz skieruje pacjenta do dalszej diagnostyki do neurologa. Oprócz podstawowych badań neurologicznych wykonane będą również badania dodatkowe, z których największą wartość diagnostyczną ma rezonans magnetyczny (MRI).
Badanie to pozwala nie tylko na uwidocznienie zmian demielinizacyjnych, ale także na ocenę postępu choroby, jej aktywności i wyników leczenia. Poza tym badanie MRI jest nieocenioną metodą pozwalającą na wykluczenie chorób o objawach i dolegliwościach zbliżonych do stwardnienia rozsianego.
Rezonans magnetyczny głowy – co warto wiedzieć przed badaniem?
Rezonans magnetyczny mózgu i rdzenia kręgowego jest badaniem nieinwazyjnym i w pełni bezpiecznym, a zarazem dostarczającym najdokładniejszy obraz badanych tkanek. Zwykle badanie to nie wymaga specjalnych przygotowań, o ile specjalista nie zaleci dodatkowego wykorzystania środka kontrastującego. W tym przypadku pacjent powinien zgłosić się na badanie na czczo oraz przedstawić aktualne oznaczenie stężenia kreatyniny, nie starsze niż 14 dni.