Jaromir
Imię Jaromir pojawiło się w polskich dokumentach w 1287 r. To imię pochodzenia słowiańskiego. Składa się z dwóch członów. Pierwszy z nich „Jaro” oznacza coś surowego, ostrego. „Mir” to pokój.
Milan
Mogłoby się wydawać, że Milan to imię zagraniczne. Kojarzy się przecież z Mediolanem. Tymczasem Milan to słowiańskie zdrobnienie męskich imion, które zaczynały się na „Miło”, jak: Miłobrat, Miłosław, Miłowit, Miłosz. Co prawda ta zdrobniała forma nie jest popularna w Polsce. Często można się jednak spotkać z nią w krajach południowosłowiańskich.
dolgachov @ 123rf.com
Lech
Lech to bardzo polskie i bardzo dumne imię. Wyodrębniło się z innego staropolskiego imienia – pochodzi od Leszka, czyli Lestka. Oznacza kogoś o dużym sprycie.
Sambor
Sambor to także słowiańskie imię, chociaż niektórzy mogą być zdziwieni tą informacją. Cząstka „Sam” oznacza kogoś samotnego, samodzielnego. „Bor” to walka, zmaganie się z czymś. Sambor jest więc imieniem oznaczającym kogoś, kto nie boi się iść po zwycięstwo samemu.
Żegota
Żegota to piękne, słowiańskie imię, które odegrało duże znaczenie w polskim romantyzmie. Adam Mickiewicz użył tego imienia w III części „Dziadów”. Mało kto wie, ale sam Pan Tadeusz miał być Żegotą, jednak polski wieszcz zmienił koncepcję swojej pracy. Imię wywodzi się od słowa „żec” co oznacza „palić”.
Sieciech
Sieciech to bardzo przyjemne dla ucha staropolskie imię. Składa się z dwóch części. Pierwsza, czyli „Sie-” odnosi się do przedrostka „Wsze-”, co oznacza „każdy, zawsze, wszystek”. Końcówka „-ciech” oznacza z kolei radość, cieszenie się. Sieciech jest więc osobą, która zawsze się cieszy.
Evgeny Atamanenko @ 123rf.com