☰
KobiecePorady.pl
✕
Kultura

„Minaret” – Leila Aboulela

"Minaret" jest to pierwsza książka o tematyce arabskiej, jaką przeczytałam. Moją uwagę w księgarni przykuła okładka. Ciemnooka kobieta o zagadkowym spojrzeniu osłonięta czerwienią. Tajemnicza i zagadkowa. Do tego tytuł niemający nic wspólnego z obrazem, który widzimy. Od razu zaczęłam się zastanawiać o czym będzie ta historia.

Czytałam tę książkę kilka lat temu, gdy zaczęłam się interesować kulturą islamu. Było to też związane z moją pracą zawodową. Intrygowały mnie kobiety w chustach, które widywałam na ulicach. Byłam ciekawa jakie są i dlaczego jedne muzułmanki noszą chusty a inne nie. Ta książka przyniosła odpowiedź.

Miss Katherine - blog lifestylow -
„Minaret” – Leila Aboulela (wyd. REMI)

Główną bohaterką powieści jest Najwa. Poznajemy ją jako młodą studentkę uniwersytetu w Chartumie. Jest wyzwolona, ubiera się po europejsku, chodzi na imprezy, nosi mini spódniczki - tak jak i jej rówieśnicy. Najwa i jej brat bliźniak pochodzą z bogatej, arystokratycznej rodziny. Ich ojciec jest wysoko postawionym politykiem. Cała rodzina opływa w luksusie. Bohaterka, jak każda młoda dziewczyna szuka miłości, chce wyjść za mąż i mieć dzieci. Niestety w Sudanie dochodzi do przewrotu politycznego i Najwa, wraz z rodziną zmuszona jest uciekać do Wielkiej Brytanii.

W Londynie jej życie w niczym nie przypomina tego, które prowadziła w Chartumie. Zaczyna pracować jako pomoc domowa u wujostwa, a potem u obcych ludzi. Po wcześniejszym bogactwie nie ma śladu. Chłopak, którego poznała jeszcze na studiach w ogóle jej nie szanuje i coraz gorzej ją traktuje. Okazało się, że jest mu zupełnie obojętna. Najwa szuka swojego miejsca w tym nowym nieprzyjaznym świecie. Próbuje również odnaleźć własną tożsamość. Tak mija 20 lat…

Po tym czasie poznajemy zupełnie odmienioną Najwę. Stała się wierzącą muzułmanką, która przestrzega zasad islamu. W religii odnalazła spokój. Powrót do korzeni okazał się być tym, czego potrzebowała by móc dalej żyć w nowej ojczyźnie. Przebudzenie w religii przyniosło jej ukojenie. U nowej pracodawczyni Najwa poznaje Tamera, jej brata. Chłopaka jest młody, pełen, życia, samotny i bardzo religijny. Bardzo szybko znajdują wspólną więź w religii, a z czasem zakochują się w sobie…

"Minaret" przedstawia portret kobiety, która zaczyna nowe życie na emigracji. W ten sposób Leila Aboulela przedstawia życie i problemy muzułmanek z Wielkiej Brytanii. W obcym kraju kobiety uciekają ze świata swobody w obyczajach i szukają ukojenia w religii, pokorze i wewnętrznej dyscyplinie. Autorka pisze o tym w sposób powściągliwy i poruszający. Aboulela prowadzi narrację pierwszoosobową w dwóch płaszczyznach. 3 części utworu przedstawiają przeszłość Najwy, a 3 pozostałe jej teraźniejszość. W powieści przeszłość i teraźniejszość przeplatają się stopniowo odkrywając przed nami szczegóły z życia bohaterki.

Ta przejmująca opowieść pomaga zrozumieć islam i jego wyznawczynie. Daje odpowiedź na wiele pytań. Pokazuje, że prawdziwi muzułmanie to nie terroryści. Taką książkę powinien przeczytać każdy. Nie jest to typowa opowieść o arabskich kobietach, które są ciemiężone przez mężczyzn ze swojego otoczenia. Ta książka jest zupełnie inna. Gorąco polecam.

Dane książki:

Tytuł: Minaret
Autor: Leila Aboulela
Tłumacz: Anna Zdziemborska
Wydawnictwo: REMI
Ilość stron: 335
Rok wydania: 2009
ISBN: 978-83-922897-3-9

Kultura Literatura
blog powieść recenzja literatura książki
gallery/write_comment

Powiązane artykuły

  • Kultura

    „Zimowe panny” – Cristina Sanchez-Andrade

    „Zimowe panny” – tytuł sugerujący, że fabuła osadzona jest w jakiejś mroźnej i śnieżnej krainie. Nic bardziej mylnego. Książka opowiada o słonecznej Hiszpanii, o krainie zwanej Galisją. Magiczna historia, momentami tragiczna i do tego tajemnicza. Taka właśnie jest ta opowieść. Podobno przywodzi na myśl najsłynniejszych klasyków hiszpańskiej literatury, którzy są uważani za mistrzów realizmu magicznego. Długo zabierałam się do napisania tej recenzji. Wszystko dlatego, że nie lubię pisać negatywnie. W tym wypadku jednak nie mogło być inaczej. Jak widać zawsze musi być ten pierwszy raz.

  • Kultura

    „Wyjątkowy rok” – Thomas Montasser

    Czasem najbardziej niepozorne i krótki książki, okazują się być najbardziej zaskakujące. Tak też było z „Wyjątkowym rokiem” autorstwa Thomasa Montassera. Myślałam, że o pracy w księgarni wiem już prawie wszystko. Nic bardziej mylnego. Ta książka pokazała mi jak wielka jest różnica między „sieciówką”, a małą, urokliwą księgarnią, w której nie rządzą prawa marketingu, tylko miłość do literatury.

  • Kultura

    „Czas pokaże” – Anna Ficner-Ogonowska

    Dziś recenzja książki Anny Ficner-Ogonowskiej pod tytułem „Czas pokaże”. Ta książka to taki trochę wyjątek w mojej biblioteczce. Z reguły nie przepadam za polską literaturą, ponieważ nie pozwala mi się oderwać do rzeczywistości. Polskie nazwy i realia tak bardzo mi przypominają o codzienności, że z reguły nie pozwalają mi z reguły się zrelaksować i rozerwać. W literaturze zazwyczaj szukam czegoś, co mnie oderwie od szarej codzienności. Ta książka przez długi czas przyciągała mnie w jakiś tajemniczy sposób. Widziałam ją często na wystawach w księgarniach i nie mogłam się jej oprzeć. Gdy tylko pojawiła się promocja na ebooki, postanowiłam ją kupić i przeczytać.

  • Kultura

    "Sisi. Cesarzowa mimo woli" - Allison Pataki

    Sisi, czyli Elżbieta Amalia Eugenia von Wittelsbach (1837-1898) – księżniczka Bawarii, cesarzowa Austrii i królowa Węgier. Niedawno powstała przepiękna powieść inspirowana życiem tej legendarnej kobiety. „Sisi. Cesarzowa mimo woli” to kolejna próba przedstawienia nam faktów z jej życia, przybliżenia przeżyć związanych z trudnym życiem na wiedeńskim dworze. Chyba nie ma osoby, która by nie słyszała o cesarzowej Elżbiecie słynącej z wyjątkowej urody i uroku. Dotychczas powstało wiele produkcji filmowych przedstawiających jej życie. Najsławniejsza z nich powstała w latach 50. XX wieku z Romy Schneider w roli głównej. Czytając książkę cały czas miałam przed oczami sceny z tego filmu.