☰
KobiecePorady.pl
✕
Kultura

„Ulica Rajskich Dziewic” – Barbara Wood

Książek o tematyce arabskiej jest dużo. Czasem sporym wyzwaniem jest wybranie tej najbardziej wartościowej. Osobiście lubię książki, które nie tylko są rozrywką, ale również uczą, pokazują świat jakiego nie znamy, pozwalają nam się zagłębić w czymś nowym, poszerzają nasze horyzonty. Taka właśnie okazała się „Ulica Rajskich Dziewic”. Skąpany w słońcu Egipt, akcja oparta na kanwie wydarzeń historycznych, a do tego wspaniała charakterystyka społeczeństwa i obyczajowości na przestrzeni lat… Czegóż więcej chcieć…?

Miss Katherine - blog lifestylow -
„Ulica Rajskich Dziewic” – Barbara Wood (wyd. Książnica)

O książce

Autorka, opisując losy Yasminy i jej arystokratycznej rodziny pokazuje nam powojenną historię Egiptu. W tej barwnej opowieści przedstawia obyczaje, kulturę i surowe reguły rządzące życiem mieszkańców tego pięknego kraju.

Książka rozpoczyna się w chwili, gdy po wielu latach nieobecności Yasmina powraca do ojczyzny. Spotyka się z babcią, która opowiada jej o rodzinnych tajemnicach. A jest o czym opowiadać. Opowieść rozpoczyna się w roku 1945. Ród Raszidów był blisko dworu króla Faruka. Ojciec głównej bohaterki, mimo młodego wieku był osobistym lekarzem władcy. Rodzina była zamożna i poważana. Podczas jednej z podróży ojciec dziewczyny spotkał jej matkę – angielkę i po ślubie sprowadził ją do Kairu. W tle ich losów mamy takie wydarzenia jak: obalenie Faruka, wojna z Izraelem, rewolucje, pierwsze wolne wybory, rządy Nasera, Sadata i Mubaraka. Są również wątki miłosne, które przydarzyły się członkom tej rodziny. Miłość w Kulturze islamu nie należy do spraw łatwych.

Yasmina jest dziewczyną, która marzyła o studiach i o nowoczesnym życiu. Wydanie jej za mąż zniweczyło te marzenia. Jej świat zawalił się , gdy została zgwałcona. Obyczaje islamu były dla niej bezwzględne. Ojciec się jej wyrzekł. Została sama ze swoimi problemami. Musiała uciekać na zachód. W USA skończyła studia i rozpoczęła pracę. Zaczęła spełniać swoje marzenia zawodowe, ale i tak była samotna i, według mnie, wyobcowana.

Ta wyjątkowa książka zawiera również legendę o powstaniu Ulicy Rajskich Dziewic, o tym dlaczego róże są różowe i czerwone. Autorka porusza również temat obrzezania. Wspomina również o zwyczaju usuwania wszystkich włosów z ciała.

Moja opinia

„Ulica Rajskich Dziewic” to skarbnica wiedzy. Mamy mnóstwo faktów historycznych, w które ciekawie wpleciono dzieje rodziny Raszidów. Dużo się nauczyłam. Przekazywanie wiedzy w ten sposób jest dużo ciekawsze i bardziej skuteczne niż nudne lekcje w szkole.

Książka jest również kopalnią wiedzy o kulturze i obyczajach panujących w Egipcie na przestrzeni dziesięcioleci. Te tradycje towarzyszą Egipcjanom od chwili ich narodzin, aż do śmierci. Czytając tę barwną opowieść mamy możliwość poznać większość z nich.

Polecam tą książkę szczególnie osobom, które chcą bliżej poznać kulturę i historię Egiptu, a także tym wszystkim, którzy lubią ciekawe opowieści z niebanalnym tłem.

Tytuł: Ulica Rajskich Dziewic
Autor: Barbara Wood
Wydawnictwo: Książnica
Ilość stron: 422
Rok wydania: 2011
ISBN: 978-83-245-7937-2

Kultura Literatura
blog powieść recenzja literatura książki
gallery/write_comment

Powiązane artykuły

  • Kultura

    „Dzień, w którym nauczyłem się żyć” – Laurent Gounelle

    „Dzień, w którym nauczyłem się żyć” to powieść wyjątkowa. Książka, która może wpłynąć na nasze postrzeganie świata i zmienić nasze podejście do wielu spraw. Jest to jeden z tych utworów, który każdy powinien przeczytać co najmniej raz.

  • Kultura

    „Zimowe panny” – Cristina Sanchez-Andrade

    „Zimowe panny” – tytuł sugerujący, że fabuła osadzona jest w jakiejś mroźnej i śnieżnej krainie. Nic bardziej mylnego. Książka opowiada o słonecznej Hiszpanii, o krainie zwanej Galisją. Magiczna historia, momentami tragiczna i do tego tajemnicza. Taka właśnie jest ta opowieść. Podobno przywodzi na myśl najsłynniejszych klasyków hiszpańskiej literatury, którzy są uważani za mistrzów realizmu magicznego. Długo zabierałam się do napisania tej recenzji. Wszystko dlatego, że nie lubię pisać negatywnie. W tym wypadku jednak nie mogło być inaczej. Jak widać zawsze musi być ten pierwszy raz.

  • Kultura

    „Wyjątkowy rok” – Thomas Montasser

    Czasem najbardziej niepozorne i krótki książki, okazują się być najbardziej zaskakujące. Tak też było z „Wyjątkowym rokiem” autorstwa Thomasa Montassera. Myślałam, że o pracy w księgarni wiem już prawie wszystko. Nic bardziej mylnego. Ta książka pokazała mi jak wielka jest różnica między „sieciówką”, a małą, urokliwą księgarnią, w której nie rządzą prawa marketingu, tylko miłość do literatury.

  • Kultura

    „Czas pokaże” – Anna Ficner-Ogonowska

    Dziś recenzja książki Anny Ficner-Ogonowskiej pod tytułem „Czas pokaże”. Ta książka to taki trochę wyjątek w mojej biblioteczce. Z reguły nie przepadam za polską literaturą, ponieważ nie pozwala mi się oderwać do rzeczywistości. Polskie nazwy i realia tak bardzo mi przypominają o codzienności, że z reguły nie pozwalają mi z reguły się zrelaksować i rozerwać. W literaturze zazwyczaj szukam czegoś, co mnie oderwie od szarej codzienności. Ta książka przez długi czas przyciągała mnie w jakiś tajemniczy sposób. Widziałam ją często na wystawach w księgarniach i nie mogłam się jej oprzeć. Gdy tylko pojawiła się promocja na ebooki, postanowiłam ją kupić i przeczytać.