Relacja przekazywana bez podawania danych osobowych i szczegółów (anonimowo) z jakiegoś wydarzenia. Znajdziesz tu wypowiedzi i historie kobiet, które opowiadają o swoim życiu.
Mój mąż myśli tylko o zarabianiu pieniędzy. Coraz częściej zostaje w pracy do późnego wieczora (wiem, że w grę nie wchodzi żadna inna kobieta, uprzedzając ewentualne pytania), ostatnio w czasie weekendów robi też dodatkowe zlecenia.
Rozstałam się z moim facetem ponad miesiąc temu, to była moja inicjatywa. Byliśmy razem prawie dwa lata, ale od pewnego czasu kompletnie nam się nie układało, ciągle się kłóciliśmy, nie robiliśmy razem absolutnie nic konstruktywnego i ciekawego, w łóżku tez było kiepsko.
Moja siostra za miesiąc wychodzi za mąż, ja będę jej świadkową i to do mnie ma należeć obowiązek zorganizowania wieczoru panieńskiego. Nie mam tylko kompletnie pojęcia, jak w ogóle się za to zabrać, nawet nigdy na czymś takim nie byłam. Wiem tylko, że siostra ma przygotowaną listę dziewczyn, które chciałaby zaprosić.
Bardzo wcześnie wyszłam za mąż (w dniu ślubu byłam w szóstym miesiącu ciąży), nigdy nie poszłam na studia, potem pojawiły się na świecie kolejne dzieci – dziś mamy trójkę.
Mam prawie trzydzieści lat, niedawno poznałam pewnego mężczyznę, jest ode mnie starszy o osiem lat. To bardzo dobry człowiek, miły kulturalny, ułożony.
Nie potrafię jako pierwsza wyciągnąć do kogoś ręki – zdałam sobie z tego sprawę ostatnio. Kiedy pokłócę się z mężem (nawet kiedy awantura jest tak naprawdę wyłącznie z mojej winy), za każdym razem czekam, aż to on zacznie się do mnie odzywać jako pierwszy i tak się właśnie dzieje.